Ιστορίες Κτηνοτρόφων Νο 195 :
Φθινόπωρο…6:30 χτυπάει το ξυπνητήρι… Μυρίζεις, ήδη, τον φρεσκοψημένο καφέ… Πότε σηκώθηκε; Πότε τον έφτιαξε;
Έτσι δεν είναι όλες τους; Τρέχουν στα χωράφια, στα ζώα, στις ράχες, τρέχουν όλη τη μέρα… Πότε ετοιμάζουν το φαΐ; Πότε φτιάχνουν το σπίτι; Πότε πλένουν τα ρούχα; Πότε περιποιούνται και τον κήπο;
Και μυρίζει και το φρέσκο ψωμάκι… Κουράζονται ποτέ;
Μικρές πιστεύαμε ότι η μαμά δεν κοιμάται ποτέ… Δεν ξεκουράζεται… Έχει μια μαγική δύναμη και τα καταφέρνει… Βασικά, ακόμα το πιστεύουμε ότι έχει κάτι αξιοπερίεργο που, όταν γυρνάμε στο σπίτι το γεννάρη, μετά τα μεσάνυχτα, χωρίς ίχνος ανάσας από όλη την κούραση τη μέρας… Γυρνάει γύρω γύρω μην τυχόν χρειαστούμε κάτι και δεν το έχουμε… “Μαμά, μεγαλώσαμε, ξεκουράσου”….
Στο ρόλο της συζύγου, της μάνας, της αδερφής, της γιαγιάς, της γυναίκας γενικότερα… Σε όλους αυτούς τους ρόλους που υπερκαλύπτονται από το ρόλο της Γυναίκας Αγρότισσας… Της Ελληνίδας Αγρότισσας… Εκεί δεσπόζει μια ειλικρίνεια, μια δύναμη κι ένα μεράκι, που χρόνια τώρα συντηρεί και προστατεύει ένα ολόκληρο κομμάτι της κοινωνίας μας… Πηγή ζωής, πηγή αγάπης…
Η καθιέρωση της Διεθνούς Ημέρας για τη Γυναίκα Αγρότισσα είναι ελάχιστος φόρος τιμής…
Όχι τόσο για εμάς, τις μεταγενέστερες (ντεμεκ αγροτισσες είμαστε μπροστά τους)… Όσο για αυτές που στάθηκαν στα πόδια τους, αψήφισαν τις αντιξοότητες και χάρισαν σ εμάς το σήμερα!!
Μας δίνετε δύναμη!
Ιστορίες Κτηνοτρόφων Νο 195 :Φθινόπωρο…6:30 χτυπάει το ξυπνητήρι… Μυρίζεις, ήδη, τον φρεσκοψημένο καφέ… Πότε σηκώθηκε; Πότε τον έφτιαξε;
